Hoe heb je dit werk
gemaakt?
HERMAN FONTEIN:
Voor de serie Interbellum heb ik oude
ansichtkaarten uit de periode tussen de twee wereldoorlogen in stroken geknipt.
Ik moest wel even over een innerlijke drempel stappen om deze destructieve daad
uit te voeren. Maar vervolgens had ik prachtig materiaal om mee te werken. Na
het knippen volgt het componeren, dat aanvoelt als het aanbrengen van
verftoetsen op doek, alleen met andere middelen. Nadat min of meer de
compositie bepaald is, worden de stroken vastgeniet op papier. De nietjes
versterken de repeterende opeenvolging van de strokenkaart.
Waarom heb je dit
werk gemaakt?
HERMAN
FONTEIN: Oude ansichten intrigeren mij om diverse redenen. Door de gebruikte
druktechnieken uit de periode tussen de twee wereldoorlogen is hun
stoffelijkheid zo anders dan die van hedendaagse kaarten. Door hun
'fluweligheid' roepen ze een aardse hemel op en refereren aan een verloren
gegaan en geïdealiseerd verleden. Er wordt ook alleen maar een aardse hemel
getoond: prachtige bouwwerken, schitterende landschappen, mensen die plezier
beleven aan de arbeid, die ze verrichten. Tegelijkertijd echter roepen de
kaarten vragen op. Een deel van de kaarten bevat de correspondentie tussen een
Nederlandse en Duitse familie, tot ver in de jaren dertig als Hitler aan de
macht is en de Tweede Wereldoorlog op uitbreken staat. Op een van de kaarten
wordt vanuit Nederland gevraagd of een zekere, mij verder onbekende, Anna veilig in Dresden is aangekomen.
Met onze historische kennis van het bombardement op Dresden geeft dat de
kaarten een zware beladenheid. Want: hoe is het Anna vergaan? Woonde ze nog in
Dresden tijdens het bombardement? En heeft ze de oorlog overleefd? Maar ook
vraag je je af wat de oorlog heeft betekend voor de relatie tussen deze twee
families. Door de oorlog kwamen ze immers in verschillende, vijandige kampen
terecht.