Hoe heb je dit werk gemaakt?
HESTER VIS: Het is een werk uit een serie van drie
doeken, een met alleen grijze/zwart/wit krant, La Gazzetta dello Sport, die
roze is en dit doek dat een combinatie is van verschillende grijze en gekleurde
kranten.
's Ochtends begin
ik zo nodig met het snijden van stroken van in dit geval verschillende soorten
kranten. Langs een liniaal snijd ik lange rechte lijnen. Vervolgens verdun ik
de lijm op de juiste dikte, de kwast ligt klaar en het schort gaat aan. Het
werk kan beginnen.
Het doek met een
afmeting van 1.50 bij 1.20 lag vanwege de grootte, op een daarvoor bestemde
tafel. Het materiaal had ik al een tijdje geleden gekozen en op stapels gelegd.
Dat is fijn omdat ik op die manier niet wordt afgeleid om op zoek te gaan naar
materiaal dat ergens precies voor moet dienen. Het gaat op deze manier terloops
en daardoor zonder pretentie. Ik wil in dit onderzoek juist niet zoveel duiden,
niet per se bezig zijn met hoe het eruit gaat zien of wat ik wil dat het zegt
aan de toeschouwer.
Gewoon een horizontale
lijn van links boven naar rechts onder en een verticale lijn, van linksboven
naar rechtsonder, deze handeling telkens weer.
Je voornemens na komen, weten wanneer je klaar bent,
weten wat je te doen staat, maar vooral ook wat blijft erover of juist wat
ontstaat er als je je eigen (inter)actie zo minimaal mogelijk houdt. Soms ging
ik, in het geval van dit werk, de grens over en zocht ik uit op kleur wat,
volgens de door mijzelf bedachte regels, eigenlijk niet geoorloofd is, en
meestal floot ik mezelf daarop terug. Soms deed ik dat ook niet, omdat het
mooier was, hoewel ik dat dan weer later corrigeerde.
Waarom heb je dit werk gemaakt?
HESTER VIS: Het is een onderzoek in observeren,
consequent handelen, het resultaat ontdekken van doorgaan, je niet laten
afleiden door interventies die je wil doen, de neiging van je pad af te gaan.
Ik wilde weten wat er zou gebeuren als je, behalve de kleur en soort krant, de
rest constant zou houden.
Door deze
begrenzing en door de leiding te nemen over het creatieve proces tijdens het
werk heb ik gemerkt dat er heel veel ruimte ontstaat om te observeren: wat
gebeurt hier? Er ontstaan nieuwe plannen die ik dan tijdens de uitvoering heb
opgeschreven met de belofte om het in een volgend werk te gaan uitproberen. Er
ontstaat een boekje vol plannen. Ook voor ruimtelijk werk. Tevens realiseer ik
me dat ik mijn gedachten meer zou kunnen laten gaan over de betekenis van het
gebruik van de krant. Bijvoorbeeld, dat het zou kunnen gaan over stapels
informatie, gedachten en meningen. Maar ik snij de woorden juist door omdat ik
die betekenis niet wil.
Het materiaal
geeft het ritme, de diepte, de plattegrond. Ik denk dat het mij meer gaat over
de tijd en het verstrijken van de tijd. Het beheren en beheersen van de ruimte
en de tijd zoiets. Vanuit een redelijke mate van onbegrensdheid die mijn
binnenwereld als persoon kenmerkt tracht ik mijzelf te richten op het bouwen
aan een bodem om tot handelen te komen. Telkens ben ik verrast dat er een hele
wereld ontstaat achter het grid en juist door het grid de structuur
tevoorschijn komt.
