Hoe
heb je dit werk gemaakt?
FERRY
STAVERMAN: Het werk is van golfkarton, uitgesneden met een decoupeerzaag. Ik
begin met een schets, die maak ik meestal in een schetsboek. Als ik tevreden
ben over de tekening, scan ik hem in met Illustrator. Het voordeel van
Illustrator is dat je daarmee prints kunt maken op iedere gewenste schaal of
maat. Met zo'n bestand kan ik
ook naar een bedrijf waar ze beschikken over een lasersnijmachine. Als
het werk echt groot is, kan dat niet met een lasersnijmachine en doe ik het
zelf met een decoupeerzaag. Ik maak vormen altijd met één rechte achterkant, of laat
die snijden, en deze rechte
'achterkanten' plak ik met boekbinderslijm aan elkaar en samen vormen zij de centrale
as. Het object kan dan nog altijd als een boek worden dichtgeslagen;
gemakkelijk als je het wilt vervoeren of verplaatsen. Ik kan het ook fixeren.
Stel dat iemand een van mijn werken koopt en hij of zij wil het werk op een
vaste plaats opstellen, dan kom ik het, indien gewenst, ter plekke fixeren. Hoe
ik dat doe, zeg ik niet, want dat is, zeg maar, het geheim van de smid.
Waarom
heb je dit werk gemaakt?
FERRY
STAVERMAN: Ik kreeg van Printemps, een chique warenhuis in Parijs, het verzoek om een reeks objecten
te ontwerpen met als thema exotische planten. Zo'n opdracht had ik al eens eerder gekregen, maar met een ander onderwerp. Toen ik het
warenhuis mijn tekeningen stuurde, bereikte de economische crisis van een jaar
of wat geleden zo'n beetje zijn hoogtepunt. Printemps blies het project af.
Jammer, maar ik had wel een hele mooie reeks ontwerpen en die ben ik toen maar
zelf gaan uitvoeren. Het symmetrische, dat de in ACEC geëxposeerde en ook
andere van mijn objecten hebben, is
naar mijn gevoel een overblijfsel van mijn werk voor de educatieve
dienst van Paleis Het Loo. Dat Paleis is voor een groot deel in de zeventiende
eeuw gebouwd, de eeuw van de symmetrie, kun je wel stellen. In Paleis Het Loo
zitten deuren en ramen die in feite geen functie hebben. Ze zijn er uitsluitend
omwille van de symmetrie. Als je veel in zo'n symmetrische omgeving verkeert,
sijpelt dat door in je werk. Aanvankelijk wilde ik dat niet, maar ik moest het
uiteindelijk wel toestaan. En ik moet zeggen, symmetrie heeft iets rustgevends.
